ظروف چینی را می‌توان از قدیمی‌ترین ظروفی دانست که هنوز کاربرد خود را حفظ کرده‌اند. امروزه تقریبا در هر خانه‌ای می‌توانید انواع ظرف‌هایی که از جنس چینی ساخته شده‌اند را پیدا کنید. از این جنس ظرف‌های مختلفی ساخته می‌شود که کاربردهای متعددی می‌توانند داشته باشند. این ظروف به عنوان دکورها و تزئینات در برخی خانه‌ها استفاده می‌شوند. در بعضی دیگر از خانه‌ها از آنها برای پذیرایی از مهمانان و حتی در بسیاری از خانه‌ها به عنوان ظروف روزمره از این جنس ظروف استفاده می‌شود.
حتی امروزه زیورآلاتی را نیز می‌توانید پیدا کنید که از این جنس ساخته شده‌اند. قابلیت نقاشی بر روی این ظروف به همراه جلوه زیبا و شفاف آنها به همراه عمر زیادی که می‌توانند داشته باشند، ظروف چینی را همچنان در دنیا ماندگار و کاربردی حفظ کرده است. در این مطلب نگاهی به روش ساخت این محصول خواهیم داشت.
جالب است بدانید برای ساخت این ظروف صیقلی و براق از خاک رس به عنوان ماده پایه استفاده می‌شود. به خاک رس دو ماده دیگر فلدسپات و سیلیس اضافه می‌شود. باید گفت که فلدسپات از ترکیب مواد معدنی همچون سیلیکات آلومینیوم و سنگ چخماق تشکیل شده و به عنوان یک ماده معدنی در طبیعت وجود دارد. البته این مواد نیاز به خالص سازی دارند تا مواد اضافه در آنها باعث افت کیفیت محصول نهایی نشود.
مواد اولیه ظروف چینی با عبور از مراحل متعددی تبدیل به چینی می‌شوند. اولین مرحله از روش ساخت این نوع ظروف، آماده سازی مواد اولیه آن است. برای آماده سازی مواد، ابتدا باید برخی از مواد اولیه که ابعاد بزرگی دارند خرد شده و خالص سازی شوند. در این مرحله با استفاده از آسیاب‌ها و خردکن‌ها و حتی سنگ شکن‌ها مواد اولیه آماده شده و خالص سازی انجام می‌گیرد. ذرات در نهایت باید به ابعادی کمتر از سه میلی متر برسند تا بتوانند وارد مرحله بعد بشوند.
پس از اینکه مواد اولیه خرد شدند، در روش مرطوب، آب به مواد اولیه اضافه شده و مخلوطی با استفاده از همزن‌ها ایجاد می‌شود. این مخلوط همچنان نیاز به خالص سازی دارد. از آنجایی که در خاک رس آهن وجود دارد، با استفاده از فیلترهای مغناطیسی، آهن از داخل دوغاب گرفته خواهد شد. این آهن می‌تواند کیفیت نهایی محصول را با مشکلات بزرگی روبرو کند. اگر آهن از ماده چینی حذف نشود، خطوط قرمز رنگی بر روی محصول نهایی ایجاد خواهد کرد که در واقع به نوعی زنگ آهن است. البته در روش خشک برای شکل دهی نیازی به این مراحل نبوده و با استفاده از همزن‌ها مواد اولیه بهتر مخلوط می‌شوند تا خاک چینی یکدست شود.
این مرحله به روش‌های چهارگانه‌ای قابل انجام است. هرکدام از این روش‌ها برای ساخت نوعی از ظروف چینی مناسب‌تر است. این چهار روش شامل موارد زیر می‌شود:
محصولی که پس از این مرحله در اختیار خواهد بود، یک چینی شکل گرفته است. در واقع پس از این مرحله مشخص است که کدام نوع ظرف، مثلا بشقاب یا کاسه از مواد در حال ساخت است. اما ظرف هنوز نیاز به مراحلی دارد تا برای مصرف، قابل استفاده باشد، چون بدنه ظرف هنوز نرم است.
پخت اولیه در واقع مرحله مقدماتی برای آماده شدن ظرف برای حفظ شکل خود و تبخیر آب داخل خمیر است. دما در این مرحله پایین است. چینی در این مرحله کم کم تشکیل شده و ظرف با از دست دادن آب خود، می‌تواند قوام خود را حفظ کند. در این مرحله از پخت با دمای پایین، حتی باعث تغییر رنگ لایه بیرونی ظرف نخواهد شد.
بسیاری از متخصصان چینی این مرحله را مهمترین مرحله از آماده سازی ظروف چینی می‌دانند. در این مرحله لعاب که حالت دوغاب دارد بر روی ظرف کشیده خواهد شد. این لعاب از موادی همچون آلومینا و سیلیس به همراه کلسیا ساخته می‌شود و پس از خرد شدن با استفاده از آب، دوغاب می‌شود. لعاب کاری چینی ممکن است به روش‌هایی همچون پاشش، رنگ کردن، غوطه ور کردن و یا ریخته شدن انجام شود.
پخت اصلی ظرف‌های چینی در این مرحله انجام خواهد شد و چینی دمای 1200 درجه سانتی گراد را تجربه خواهد کرد. البته چینی به یک باره در این دما قرار نمی‌گیرد، بلکه در چند مرحله و با استراحت این کار انجام خواهد شد. ابتدا ظروف لعاب دیده در دمای 100 تا 200 درجه سانتی گراد قرار می‌گیرند. سپس در مرحله بعدی دما از 400 تا 700 درجه افزایش خواهد یافت. اصولا چینی در این مرحله استراحتی خواهد داشت. سپس دما از 800 تا 1100 درجه ادامه خواهد داشت و در مرحله نهایی دمای 1200 درجه را چینی تجربه خواهد کرد. پس از این دما، ظرف چینی کاملا پخته شده و آماده استفاده خواهد بود.
اگر شما نیز تمایل دارید تا موادی که از این مراحل سخت عبور کرده و به ظروف چینی ارزشمند تبدیل شده‌اند را در منزل خود داشته باشید، می‌توانید در سایت آویز، نمونه‌های با کیفیت و زیبایی از این ظروف را بررسی، انتخاب و خرید کنید.
تمامی حقوق برای آویز محفوظ است. پاییز 1400
